Ik had net mijn examen fysica en het was slecht gegaan, heel slecht. Ik was ontzettend geïrriteerder toen ik uit mijn tram stapte en ik had geen zin om de route die ik iedere dag loop te lopen (want die was ik ineens zat.) Nam ik een omweg via een iets drukkere straat. Toen ik langs een tweedehands winkel liep besloot ik naar binnen te gaan, voor de warmte en ook voor de kleren natuurlijk. Als snel kwam ik tot de conclusie dat er niet echt iets tussen zat dat mij aantrok tot ik een stukje van mijn vest zag hangen. ik dacht :'' Als hij nou een beggy vestje was met een capuchon in mijn maat, dan zou hij leuk zijn, maar dat zal wel niet want dit is niet mijn dag.'' en toen pakte ik het vestje uit het rek en ik zag een beggy veste met een capuchon in mijn maat.
Dus ik paste het -midden in de winkel omdat ik geen zin had om te wachten op de pashokjes en ik was verkocht, maar het vest nog niet (oké stomme grap) omdat ik realiseerde dat ik geen geld bij me had. Dus nu moet jij raden wat ik toen deed in mijn rare bui... Ik verstopte het onder een grote stapel vesten maar niet te goed want ik was bang dat ik het niet meer terug zou vinden, ik racete naar huis pakte geld en racete (in de snerpende kou (die me mijn humeur nog erger maakte)) terug naar de winkel waar mijn nieuwe schat gelukkig nog op me zat te wachten, ik heb hem betaald en toen zijn we hand in hand terug naar huis gegaan en ik heb hem nu ongeveer iedere dag bij me (ik bedoel dus dat ik hem aan heb (voor wie het niet begreep))
Oké even terug naar de sirieusiteit (dat is niet eens een woord, maar oke) dit vestje kan je zo makkelijk combineren dat het gewoon niet meer grappig is en dat ik me afvraag hoe ik mijn voorbije leven zonder hem (waarrom eigenlijk niet haar) ben door gekomen.
Dus conclusie: - Ik ben blij
-Mijn humeur was weer goed
- Ik heb weinig geld uitgegeven (7.50 euro)
- ik draag mijn aanvist iedere dag
en ik hoop dat jullie weten dat ik van jullie hou en dat ik hoop dat je het leuk vond om dit te lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten